12.I can change! : By myself

สวัสดีค่า วันนี้จะมาพูดเรื่องพัฒนาการการเล่าเรื่องเป็นญี่ปุ่นของตัวเองค่า

โดยหัวข้อที่ได้คือ 外国人　ชาวต่างชาติ นั้นเองค่ะ

ในครั้งแรกเลยที่ได้เล่าเรื่องนี้ อธิบายไปว่า 


はい、あるホテル、あるホテルのロビーで、ソファで日本人、二人の日本人が座っています。一人が新聞を読んでいる。もう一人は何にもしないで、そのまま座っている。そして、あるヨーロッパ人がマップを見ているし。そしてそのヨーロッパ人は何にもしていない日本人に目があって、多分道について聞きたいので、その日本人に歩きました。でも、その日本人は多分英国ができないので、道を聞かれるのはいやだと思って、 隣の人が新聞を読んでいるから、彼はその人の新聞の後ろに隠れてしまいました。そこまでするしただから、そのヨーロッパ人は多分ちょっと怒っているそうです。



ไม่ต้องบอกเลยว่า พอกลับมาอ่านอีกครั้งอายมากเลยค่ะ 555555
ตอนนั้นพูดอะไรออกไปปป งืออออออ ผิดทั้งคำช่วยง่ายๆ ใช้รูปธรรมดาและรูปสุภาพปนกันไปหมด5555
ในตอนนั้นอยากใช้ว่า บังเอิญหันไปสบตา ふと視線を移すと、外国人と目が合ってしまった และแต่ไม่รู้คำศัพท์เลยไม่ได้พูดไป และคำว่าซ่อนหลังหนังสือพิมพ์ใช้ไปว่า新聞の後ろに隠れる แต่มารู้ทีหลังว่าต้องใช้คำว่า新聞のかげに隠れる　นอกจากเรื่องคำศัพท์แล้ว ยังใช้คำเชื่อม คือคำว่าそしてค่อนข้างเยอะอีกด้วยค่ะ นอกจานี้ยังด้วยความตื่นเต้น ทำให้รู้สึกว่าตัวเองยังพูดได้ไม่ดีเท่าที่ควรค่ะ

ในตอนแรกหลังพูดเสร็จก็พอรู้ตัวว่าพูดได้ไม่ดี และยิ่งหลังจากอ่านของคนญี่ปุ่นและที่อาจารย์สอนแล้ว ยิ่งรู้สึกว่าตัวเองพูดได้ไม่ดีมากกๆขึ้นไปอีก55555


ครั้งหน้าจะปรับปรุงให้ดีขึ้น โดยนำความรู้ที่ได้จากอาจารย์และเรื่องของคนญี่ปุ่นมาใช้ 
พร้อมทั้งจะตั้งสติไม่ให้ตื่นเต้นตอนพูดและระวังเรื่องรูปภาษากับคำเชื่อมมากกว่านี้ค่ะ

(๑•﹏•)